Merhaba arkadaslar
Geçen sene bu aylarda henüz A1 seviyesi almanca bilen ve aile vizesi yeni çıkmış ben, yine şu an vize bekleyenlerin, umurları, hayalleri olanların belki okumak isteyeceği tecrübelerimi paylaşmak istedim çoğu insan gibi.
Öncelikle hayatınızın büyük psikolojik sınavını vermeye hazır olmalısınız. Zira kendimi hiç bu kadar yalnız hissettiğim, bu kadar değersiz hissettiğim ve çaresiz hissettiğim anlarım olmamıştı. Bu cümlem sizde geldiğine pişman, basından kötü şeyler geçmiş anlamı uyandırmasın. Bu hislere özellikle büyük şehirden, sosyal çevresi olan, kendini çok iyi ifade eden ve insanlarla çabuk iletişime geçen ve bu sayede birçok insan tanıyan, genel olarak Türk arkadaşlık ilişkilerinde ki sıcaklığa alışmış her kesimden, her insan sahip olacak buraya geldiğinde. Bu sebeple önemli olan; bunu atlatacak psikolojiniz, ne olursa olsun koruyacağınız bir motivasyonunuz var mı. bu soruların cevaplarını iyi verin
Ben evlilikle gelmis biri olarak, bu süreçte en büyük destekcim alman eşim oldu, sunu cok acık söyleyebilirim ki, hayatımın sınavını verdiğim bu süreçte (kendimi keşfettiğim, bir bebek gibi hayata baştan başlıyor ancak bebek olmamanın bilincinde elbette çok zorlanıyorsunuz) eşimin hakkını ödeyemem. Maddi manevi her konuda bunca zorluğa rağmen, 1 senede geldiğim noktada emeği üstümde büyüktür, hala motivasyonumu kaybetmediysem, sayesinde. O yüzden bu süreçte yanınızda size gerçekten destek olacak birinin olduğuna emin olun. Zira burda arkadaş bulmak, edinmek, çevre yapmak hiç kolay değil. Dışa dönük biri dahi olsanız, buranın insanının yapısına alışmakta , ayak uydurmakta zaman alacak.
Bunların bilincinde geliyorsanız sırada ki en önemli meseleniz tabi ki dil. Ben corona günlerinde olmamıza rağmen, 1 senedir ARALIKSIZ her gün varımı yoğumu Almancaya verdim. Kursa gittim, online dersler buldum gittm ancak, bu asla yeterli değil. Zamanınız bol ve nasılsa öğrenirim sonra diye asla bu dili kenara atmayın. Her gün ve hala devam etmek üzere her gün en az 3-6 saat arası bilfiil Almanca çalışıyorum düzenli sekilde. Eşim işe giderken, ben Almanca yı kendime iş edindim. Yattığım kalktığım, çalıştığım kendimce mesai yaptığım saatler bile belli. 1 senenin sonunda, c1 seviyesine geldim, ama ne zorluklarla. Hala elbette ana dilim kadar entegre değilim. Ancak konusulanı anlama, doktor islerini halletme, akıcı ve akıcılıktan kastım çata pat geleni söylemek değil, işin kuralına, gramerine uygun konuşacak pozisyona geldim. Zaten acelen yok neden demeyin, asla bu dili nasılsa öğrenirim mantıgıyla öğrenmeyin. çünkü zaman icinde edineceğiniz çevrenin bile buna göre sekillendiğini göreceksiniz. verdiğiniz özen, kendinizi ifade ediş biçiminiz bile saygınlığınızı oluşturacak bir eylemdir. Bunlar kolay şeyler değil arkadaşlar, o yüzden Almanya rüyanızı süsleyen bir hayal olmasın. Zorluklarını bilerek savaşacağınız bir sınav vermelisiniz, yoksa seneler bile geçse buraya adapte olamazsınız. Burası göründüğü gibi kolay değil. Sağlam kafa, eğitim için varınızı yoğunuzu ortaya koyacak sabır ve motivasyon, çabanız varsa, emeklerinizin karşılığını er yada geç alırsınız.
Bugün almanca konustugum zaman, 1 senedir burada olduğumu söylediğim herkes çok şaşırıyor çünkü 1 seneye göre gerçekten konusma anlamında kendimi cok geliştirdim. hala devam ediyorum, zorluyorum, bu verdiğim emeğe rağmen hala kendimi yeterli görmüyorum. Bunların farkında olmalı gelecek herkes. Çok sabır ve meşakat gerektirecek süreçler. Bunu eşi öz alman, ailesi öz alman ve 7/24 almancaya maruz kalan biri olarak söylüyorum üstelik.
Burada yaşayacaksam, çocuğum olacaksa, burada para kazanmak ve iyi bir gelecek insa etmek istiyorsam baska sansım yok. bütün çabam bundandır. Üniversite okumak istiyorum burada, ancak lise diplomanızın denkliğini almak, alamazsanız bastan abitur yapmak, ya da yarım kursla tamamlamak gibi bir üni okumak bile oldukça meşakatli arkadaslar. Üniden mezun olmus biri icin daha zorlayıcı oluyor hayata bu kadar geriden baslaması. Almanya’da saygınlığınızı, varlığınızı kendiniz ispatlarsınız. altın tepside gelecek beklerseniz hayal kırıklığına uğrarsınız. Burada diplomanız, almancanız, mücadelenizle varoluyorsunuz. Bu saydıklarımda hic kolay elde edilemiyor ve sağlam psikoloji istiyor. Buraya gelecek arkadasların hevesini kırmak değil amacım, objektif sekilde herseyin bilincinde olup bunlara hazırlıklı olmak, sonrasında hayal kırıklığı olmaması adına söylüyorum. Hala yolun çok başındayım, ama başladığım noktada değilim artık. Burada cok yanlız hissederken, bunları yapmak ve kendi yolunuzdan bir sekilde geleceğinizi insa etmeye düzeninizi kurmaya calısacaksınız. Bunu yaparken de dediğim gibi; tıpkı yeni doğmuş bir bebek gibi insanları, çevreyi, yeni bir dünyayı, yeni bir dili tanıyacaksınız. Bunların hiç biri sanıldığı gibi kolay değil. Gelecek herkesin bu psikolojiye hazırlıklı olmasını temenni ediyorum. Ve yeni hayatınızda başarılar diliyorum
