Almanya’ya geleli 3 ay oldu ve deneyimerimi sizle paylasmak istiyorum

ALMANCAX FORUMLARINA HOŞGELDİNİZ. FORUMLARIMIZDA ALMANYA VE ALMANCA HAKKINDA ARADIĞINIZ HER TÜRLÜ BİLGİYE ULAŞABİLİRSİNİZ.
    koyuncut
    Katılımcı

    Arkadaslar merhaba,

    Oncelikle böyle bir site oldugu icin cok sansliyiz.Burada bu siteye emek veren herkese cok teşekkür ederim
    Diger arkadaşlara katiliyorum , siteyi sadece vizeyi alana kadar değil vizeyi aldiktan sonra da aktif olarak kullanmaliyiz.
    Artik deneyimlerime başlamak istiyorum.Ben de her Almanya hayali kuran arkadaşlar gibi vize sürecini büyük bir sabırsızlıkla bekledim.Konsolosluktan randevuyu 3 ay sonrasına verdiler , 3 ay geçmek bilmedi , biran önce Almanya'ya gelmek istiyordum.
    6 yıllık evli olduğum icin daha önce esimle 3-4 kez tatile (birinde çocuğumun doğumu icin ) Almanya'ya geliyordum.2003 yılında da üniversitedeyken 3 aylığına Stuttgart-Göppingen'e staj yapmaya gelmiştim.Yani almanya ile ilgili az-cok bilgim var sayılırdı.
    Esim burada doğup büyüdü (aslen türk) ve 2008 yılında evlendikten sonra Türkiye'ye yerleşti.Altı yıl sonunda özellikle çocuk da olduktan sonra Almanya'ya yerleşme fikri bayağı bir kafamızı meşgul etmeye başlamıştı.Antalya'da özel sektörde ama sağlam bir firmada çalışıyordum.
    Oturduğumuz ev kendimize aitti , altımızda iyi kötü bir araba vardı.Ama yıllar sonra ''neden Almanya'ya gitme sansımız varken gitmedik,denemedik '' dememek için buraya yerleşme kararı aldık.Tabi bu kararda en büyük etken çocuk oldu,yoksa 6 yıl önce evlenince direk gelirdim.
    Bizim için zor olan oradaki tüm düzenimizi bozup , burada sıfırdan başlamak olacaktı.Oturacağımız ev yok, ikimizin de işi yok falan filan.
    Neticede öncelikle eşimin ailesinin yanına geldik , Nürnberg'e 100 km uzaklktıkta 30 bin nüfuslu Kulmbach diye küçük bir yer.Burada 1 ay kaldıktan sonra Nürnberg merkeze eşimin arkadaşının möbleli kullanmadığı bir eve geçtik.Burada artık ev aramaya başladık.Tabi ikimiz de işsiz olduğu için kimse ev vermek istemiyordu.Eşimin Almancası ve hali hazırda Almanya'da yapmış olduğu bir mesleği olduğu için hemen iş bulabildi ve iş yeri ile kontratını yaptı.Biz de yoğun arayışlar sonucunda bu kontrat sayesinde nürnberg'de ev bulduk.
    Bu süreçte benim kayıt işlemlerim oldu 3 yıllık oturum aldım , önce tüm işlemleri hanımın ailesinin  oturduğu yer için yapmıştık, Nürnberg merkeze taşınınca tüm kayıtları tekrar Nürnberg'e almak zorunda kaldık.
    TAbi bu süreçte ben ne dil kursu , ne iş , ne ehliyet hiç bir şey bakamadım.Bir tane çocuğumuz olduğu için eşim işteyken çocuğa ben bakmak zorundaydım.Neyse ki 9 ocak ta o da kreşe başlıyor ve ben de artık kendim için bir şeyler yapabileceğim.
    Eşim yılbaşı tatiline gireceği için dil kursu işini araştırdık. 600 saat dil kursuna gitme zorunluğu var . Tabi bu süre sizin seviyenize göre düşebiliyor.6 tane derece-modül var , testinizin sonucuna göre sınıflandırılıyorsunuz.Benim derece 6 çıktı ve oryantasyon kursu ile birlikte yaklaşık 1,5 ay kursa gideceğim.Hatta bugün bu kursa da başladım.Yaklaşık 10 kişilik sınıflarda ders görüyoruz.
    Bu 3 aylık süreç nasıl geçti derseniz , Almanya'nın birçok  şartları ülkemize göre kıyaslanmayacak düzeyde.Sağlık,iş,çevre,hayat pahalılığı vb.
    Ama biz Türkiye'de bu düzensizliğe,karmaşıklığa,hayat pahalılığına alışmışız çünkü biz de o şartlarda büyüdük ve o düzenin biz de birer parçasıydık.
    Ben Antalya dan geldiğim için hava şartları açısından hep 1-0 yenik durumdayım.Allah'tan bu kış  güzel geçiyor Almanya'da.
    Laf lafı açıyor bir türlü anlatmak istediğim yere gelemiyorum ama bir şekilde deneyeceğim şimdi. Hani şunu demek istiyorum ''buraya büyük hayallerle,umutlarla gelmeyin'' şöyle ki eğer Türkiye'de iyi bir işiniz,iyi bir ortamınız varsa kısacası mutluysanız veya idare edebiliyorsanız bence hiç bu tür maceralara kapılmayın.Ama diyorsanız ki her şeyi denedim olmuyor , bir türlü her açıdan TR'de dikiş tuttaramadım ve çıkış yolu alternatif arıyorum diyorsanız saygı gösteririm.
    şu an beni en çok düşündüren konular : en kısa sürede dil öğrenme ve iş. 30 yaşından sonra da tekrar her şeye sıfırdan başlamak insanı ister istemez geriyor tabi.Dil konusunda kendimi rahatça ifade edebiliyorum , bir konuyu anlatabiliyorum iyi-kötü ama bu seviye tabiki yeterli değil özellikle iş hayatı için.
    Tabi özlem konusu da ayrı bir konu , ben ister istemez çok özlüyorum Tr ile ilgili olan her şeyi.Tabi belki bu özlem burada çevre yaptıkça ,iş hayatına atıldıkça biraz daha azalacaktır belki ama hiç bir zaman bitmeyecektir.
    Benim şu an yazmak istediklerim bu kadar , sorunuz olursa her türlü cevaplayabilirim elimden geldiği kadar.
    Yazdıklarım tamamen kendi düşüncelerim, size göre doğru veya yanlış gelebilir.Ama insan işin içine girince olayın boyutu çok değişiyor arkadaşlar.allah herkesin yolunu açık etsin.

    fuk_18
    Katılımcı

    yaziyi birazdaha duzenli satir basi yaparak duzenlersen cok iyi olur bu sekilde insani cok yoruyor

    pygmailon
    Katılımcı

    yaziyi birazdaha duzenli satir basi yaparak duzenlersen cok iyi olur bu sekilde insani cok yoruyor

    Aynen ya okuyayim mi okumayayim mi diye dusundum cok kalabalik duruyor. Olsun yinede paylasim icin tesekkurler. Bizde InsAllah gidebilirsek bende tecrubelerimi paylasmayi planliyorum

    dejavu1347
    Katılımcı

          Bana çok benziyormuş yaşadıkların.. Bende eşimle TR de uzun yıllar evliyken çocuk olduktan sonra gitmeye karar verdim, bende kirada değildim, benimde iyi kötü arabam ve işim vardı, şimdi bende 30 yaşından sonra tekrar bütün düzeni yeniden kurmaya çalışıcağım Almanya'da. Bazen Almanya'ya gitmekle hata mı yaptık acaba diyorum. Ama hala karar verebilmiş değilim iyi mi oldu kötü oldu mu diye…. Heralde dil kursu bitipte esas sorumluluklar başlayınca tam anlaşılır. Hayırlısı olsun diyelim.

          Yalnız şu an Türkiye'de tatildeyim, burda araba sürerken trafikte yol verme konusunda sinir bozan bir kaç şey yaşayınca, şunun için bile Almanya'da yaşamaya değer be diyesim geldi sinir anında. Daha önce Türkiye'de yaşarken tabiki bu trafiğe alışıktık ve bu kadar sinirim bozulmuyordu. Belki de bazı hataları farketmiyordum, belki bende bazen aynı şeyleri yapıyordum ama Almanya ile aradaki farkı görünce burda araba sürmek gerçekten çok sinir bozucu ve kimsenin birbirine saygısı yok. Bunu daha iyi anladım.

    pygmailon
    Katılımcı

          Bana çok benziyormuş yaşadıkların.. Bende eşimle TR de uzun yıllar evliyken çocuk olduktan sonra gitmeye karar verdim, bende kirada değildim, benimde iyi kötü arabam ve işim vardı, şimdi bende 30 yaşından sonra tekrar bütün düzeni yeniden kurmaya çalışıcağım Almanya'da. Bazen Almanya'ya gitmekle hata mı yaptık acaba diyorum. Ama hala karar verebilmiş değilim iyi mi oldu kötü oldu mu diye…. Heralde dil kursu bitipte esas sorumluluklar başlayınca tam anlaşılır. Hayırlısı olsun diyelim.

          Yalnız şu an Türkiye'de tatildeyim, burda araba sürerken trafikte yol verme konusunda sinir bozan bir kaç şey yaşayınca, şunun için bile Almanya'da yaşamaya değer be diyesim geldi sinir anında. Daha önce Türkiye'de yaşarken tabiki bu trafiğe alışıktık ve bu kadar sinirim bozulmuyordu. Belki de bazı hataları farketmiyordum, belki bende bazen aynı şeyleri yapıyordum ama Almanya ile aradaki farkı görünce burda araba sürmek gerçekten çok sinir bozucu ve kimsenin birbirine saygısı yok. Bunu daha iyi anladım.

    Yolda birine sinirlenip trafikte biri tarafindan vurulup oldurulme yada oldurme riskinden daha kotu degildir Almanya…

    Giland
    Katılımcı

    Yolda birine sinirlenip trafikte biri tarafindan vurulup oldurulme yada oldurme riskinden daha kotu degildir Almanya…

    20 euro için de adam öldürülebilen bir yer.

    Reyya
    Katılımcı

    Sana katılıyorum koyuncut.  Hep söylemişimdir türkiyede iyi bir iş ve ortamınız varsa, iyi düşünün çünki almanya hayaller ülkesi değil diye. Ben uzunyıllar Almanya'da yaşayıp, dönüş yapanlardanım. Seviyorum Türkiyeyi.  :)
    Ama gerçektende  Trafik konusunda dünyanın en kötüleri arasındayız malesef..  tickoff:)

    brln36
    Katılımcı

    almanyada mutlu olmanin en önemli sarti almancayi iyi derecede ogrenmektir…almanca bildikden sonra kendinize olan guveniniz  articak,sorunlari kendi basiniza halledebilceksiniz.turkiyede muhabbetle konusmayla is bitiren,insan iliskileri super olan insanlar almanyada kabuklarina cekilip orayi sevmemeye basliyor.orneklerini cok gördum o yuzden önce dil ;) sonra hersey hallolur

    Sahin90
    Katılımcı

    Arkadaslar merhaba,

    Oncelikle böyle bir site oldugu icin cok sansliyiz.Burada bu siteye emek veren herkese cok teşekkür ederim
    Diger arkadaşlara katiliyorum , siteyi sadece vizeyi alana kadar değil vizeyi aldiktan sonra da aktif olarak kullanmaliyiz.
    Artik deneyimlerime başlamak istiyorum.Ben de her Almanya hayali kuran arkadaşlar gibi vize sürecini büyük bir sabırsızlıkla bekledim.Konsolosluktan randevuyu 3 ay sonrasına verdiler , 3 ay geçmek bilmedi , biran önce Almanya'ya gelmek istiyordum.
    6 yıllık evli olduğum icin daha önce esimle 3-4 kez tatile (birinde çocuğumun doğumu icin ) Almanya'ya geliyordum.2003 yılında da üniversitedeyken 3 aylığına Stuttgart-Göppingen'e staj yapmaya gelmiştim.Yani almanya ile ilgili az-cok bilgim var sayılırdı.
    Esim burada doğup büyüdü (aslen türk) ve 2008 yılında evlendikten sonra Türkiye'ye yerleşti.Altı yıl sonunda özellikle çocuk da olduktan sonra Almanya'ya yerleşme fikri bayağı bir kafamızı meşgul etmeye başlamıştı.Antalya'da özel sektörde ama sağlam bir firmada çalışıyordum.
    Oturduğumuz ev kendimize aitti , altımızda iyi kötü bir araba vardı.Ama yıllar sonra ''neden Almanya'ya gitme sansımız varken gitmedik,denemedik '' dememek için buraya yerleşme kararı aldık.Tabi bu kararda en büyük etken çocuk oldu,yoksa 6 yıl önce evlenince direk gelirdim.
    Bizim için zor olan oradaki tüm düzenimizi bozup , burada sıfırdan başlamak olacaktı.Oturacağımız ev yok, ikimizin de işi yok falan filan.
    Neticede öncelikle eşimin ailesinin yanına geldik , Nürnberg'e 100 km uzaklktıkta 30 bin nüfuslu Kulmbach diye küçük bir yer.Burada 1 ay kaldıktan sonra Nürnberg merkeze eşimin arkadaşının möbleli kullanmadığı bir eve geçtik.Burada artık ev aramaya başladık.Tabi ikimiz de işsiz olduğu için kimse ev vermek istemiyordu.Eşimin Almancası ve hali hazırda Almanya'da yapmış olduğu bir mesleği olduğu için hemen iş bulabildi ve iş yeri ile kontratını yaptı.Biz de yoğun arayışlar sonucunda bu kontrat sayesinde nürnberg'de ev bulduk.
    Bu süreçte benim kayıt işlemlerim oldu 3 yıllık oturum aldım , önce tüm işlemleri hanımın ailesinin  oturduğu yer için yapmıştık, Nürnberg merkeze taşınınca tüm kayıtları tekrar Nürnberg'e almak zorunda kaldık.
    TAbi bu süreçte ben ne dil kursu , ne iş , ne ehliyet hiç bir şey bakamadım.Bir tane çocuğumuz olduğu için eşim işteyken çocuğa ben bakmak zorundaydım.Neyse ki 9 ocak ta o da kreşe başlıyor ve ben de artık kendim için bir şeyler yapabileceğim.
    Eşim yılbaşı tatiline gireceği için dil kursu işini araştırdık. 600 saat dil kursuna gitme zorunluğu var . Tabi bu süre sizin seviyenize göre düşebiliyor.6 tane derece-modül var , testinizin sonucuna göre sınıflandırılıyorsunuz.Benim derece 6 çıktı ve oryantasyon kursu ile birlikte yaklaşık 1,5 ay kursa gideceğim.Hatta bugün bu kursa da başladım.Yaklaşık 10 kişilik sınıflarda ders görüyoruz.
    Bu 3 aylık süreç nasıl geçti derseniz , Almanya'nın birçok  şartları ülkemize göre kıyaslanmayacak düzeyde.Sağlık,iş,çevre,hayat pahalılığı vb.
    Ama biz Türkiye'de bu düzensizliğe,karmaşıklığa,hayat pahalılığına alışmışız çünkü biz de o şartlarda büyüdük ve o düzenin biz de birer parçasıydık.
    Ben Antalya dan geldiğim için hava şartları açısından hep 1-0 yenik durumdayım.Allah'tan bu kış  güzel geçiyor Almanya'da.
    Laf lafı açıyor bir türlü anlatmak istediğim yere gelemiyorum ama bir şekilde deneyeceğim şimdi. Hani şunu demek istiyorum ''buraya büyük hayallerle,umutlarla gelmeyin'' şöyle ki eğer Türkiye'de iyi bir işiniz,iyi bir ortamınız varsa kısacası mutluysanız veya idare edebiliyorsanız bence hiç bu tür maceralara kapılmayın.Ama diyorsanız ki her şeyi denedim olmuyor , bir türlü her açıdan TR'de dikiş tuttaramadım ve çıkış yolu alternatif arıyorum diyorsanız saygı gösteririm.
    şu an beni en çok düşündüren konular : en kısa sürede dil öğrenme ve iş. 30 yaşından sonra da tekrar her şeye sıfırdan başlamak insanı ister istemez geriyor tabi.Dil konusunda kendimi rahatça ifade edebiliyorum , bir konuyu anlatabiliyorum iyi-kötü ama bu seviye tabiki yeterli değil özellikle iş hayatı için.
    Tabi özlem konusu da ayrı bir konu , ben ister istemez çok özlüyorum Tr ile ilgili olan her şeyi.Tabi belki bu özlem burada çevre yaptıkça ,iş hayatına atıldıkça biraz daha azalacaktır belki ama hiç bir zaman bitmeyecektir.
    Benim şu an yazmak istediklerim bu kadar , sorunuz olursa her türlü cevaplayabilirim elimden geldiği kadar.
    Yazdıklarım tamamen kendi düşüncelerim, size göre doğru veya yanlış gelebilir.Ama insan işin içine girince olayın boyutu çok değişiyor arkadaşlar.Allah herkesin yolunu açık etsin.

    Guzel bir yazi olmus tecrubelerinizi burada paylastiginiz icin tesekkurler. Bende aile birlesimi vizesine basvurdum 7 kasim da esim ve oglum almanya da 1 yasina girmek uzere. Uzun zamandir bu islemlerle ugrasiyoruz. Bende nürnberg e gelicem nasip olursa. Sizin vizeniz ne kadar zamanda cikmisti acaba ben almanyadan onay gonderildi demesine ragmen konsoloslugu her aradigimda onay hala gelmemis cevabini aliyorum. Cok yorulduk artik beklemekten. Simdiden tesekkurler.

    koyuncut
    Katılımcı

    Guzel bir yazi olmus tecrubelerinizi burada paylastiginiz icin tesekkurler. Bende aile birlesimi vizesine basvurdum 7 kasim da esim ve oglum almanya da 1 yasina girmek uzere. Uzun zamandir bu islemlerle ugrasiyoruz. Bende nürnberg e gelicem nasip olursa. Sizin vizeniz ne kadar zamanda cikmisti acaba ben Almanya'dan onay gonderildi demesine ragmen konsoloslugu her aradigimda onay hala gelmemis cevabini aliyorum. Cok yorulduk artik beklemekten. Simdiden tesekkurler.

    Merhaba,
    Vize görüşmesini yaptıktan 30 gün sonra vize elimdeydi.

    Sahin90
    Katılımcı

    Merhaba,
    Vize görüşmesini yaptıktan 30 gün sonra vize elimdeydi.

    tesekkür ederim benim benim baya bi zaman oldu görüsmeye gideli sanirim yabancilar subesinde bi sorun oldu.

    trhn
    Katılımcı

    Bizde çocuk üzerinden aile birleşimi yapacağız. 15.01.2015 perşembe günü konsoloslukta randevum var. Yaşadıklarınızın bir benzerini bende yaşadım ve yaşıyorum fakat benim TR de hali hazır ne evim var ne arabam nede iyi bir işim tamamıyla hayat şartları diyelim. Öyle ki baba olunca oğlumun geleceğinide düşünüp, iyi şartlar altında ve iyi bir geleceğinin olmasını istiyorum. Tek avantajım 24 yaşındayım dil öğrenmeyede vaktim var yeni bir iş öğrenmeye de, hayata geç kalmış değilim. Rabbim uzun ve hayırlı ömür nasip etsin inşAllah.

    Bakalım hakkımızda hayırlısı olsun.

11 yanıt görüntüleniyor - 1 ile 11 arası (toplam 11)
  • Bu konuyu yanıtlamak için giriş yapmış olmalısınız.